حدیث (1) امام على علیه السلام :

أَکلُ السَّفَر جَلِ قُوَّةٌ لِلقَلبِ الضَّعیفِ وَهُوَ یُطَیِّبُ المِعدَةَ وَیُذَکِّى الفُؤادَ وَیُشَجَّعُ الجَبانَ وَیُحَسِّنُ الوَلَدَ؛
خوردن به، قلب ضعیف را قوى، معده را پاک، ترسو را شجاع و فرزند را زیبا مى کند.

تحف العقول، ص 101

حدیث (2) امام صادق علیه السلام :

لَو یَعلَمُ النّاسُ ما فِى التُّفّاحِ، ماداوَوا مَرضاهُم إِلاّ بِهِ، أَلا وَإِنَّهُ أَسرَعُ شَىْ ءٍ مَنفَعَةً لِلفُؤادِ خاصَّةً وَإِنَّهُ نَضوحَةٌ؛
اگر مردم مى دانستند چه خواصى در سیب وجود دارد، بیماران خود را تنها با آن درمان مى کردند. سیب از هر چیزى سریع تر به قلب فایده مى بخشد به ویژه آن که خوشبو کننده مى باشد.

طب الأئمه، ص 135

حدیث (3) امام على علیه السلام :

اَلعَسَلُ شِفاءٌ مِن کُلِّ داءٍ وَلا داءَ فیهِ یُقِّلُ البَلغَمَ وَیَجلُو القَلبَ؛
عسل شفاى هر بیمارى اى است و هیچ بیمارى در آن نیست، بلغم را کم و قلب را جلا مى دهد.

مکارم الأخلاق، ص 166

حدیث (4) رسول اکرم صلى الله علیه و آله :

یا عَلىُّ عَلَیکَ بِالعَدَسِ فَإِنَّهُ مُبارَکٌ مُقَدَّسٌ وَهُوَ یُرِقُّ القَلبَ وَیُکثِرُ الدَّمعَةَ وَإِنَّهُ بارَکَ عَلَیهِ سَبعونَ نَبیّا؛
اى على تو را سفارش مى کنم به خوردن عدس، زیرا مبارک و پاک است، قلب را رقیق و اشک را زیاد مى کند و هفتاد پیامبر پیوسته از آن استفاده مى کردند.

وسایل الشیعه، ج17، ص100، ح9

حدیث (5) امام صادق علیه السلام :

نِعمَ الطَّعامُ الزَّیتُ یُطَیِّبُ النَّکهَةَ وَیَذهَبُ بِالبَلغَمِ وَیُصفِى اللَّونَ وَیَشَدُّ العَصَبَ وَیَذهَبُ بِالوَصَبِ وَیُطفِى ءُ الغَضَبَ؛
زیتون غذاى خوبى است، دهان را خوشبو مى کند، بلغم را از بین مى برد، چهره را باز، اعصاب را محکم مى کند و مرض را مى برد و خشم را خاموش مى کند.

مکارم الاخلاق، ص 190

حدیث (6) امام رضا علیه السلام :

اَلتّینُ یَذهَبُ بِالبَخرِ وَیَشُدُّ العَظمَ وَیُنبِتُ الشَّعرَ وَیَذهَبُ بِالدّاءِ وَلایُحتاجُ مَعَهُ إِلى دَواءٍ؛
انجیر بوى بد دهان را برطرف، استخوانها را محکم، رویش مو را زیاد، بیمارى را برطرف مى کند و با وجود آن احتیاجى به دارو نیست.

وسائل الشیعه، ج17، ص133، ح1

حدیث (7) امام صادق علیه السلام :

(سَمِعتُ أَبا عَبدِاللّه  علیه السلام یَقولُ فِى الغُبَیرا:) إِنَّ لَحمَهُ یُنبِتُ اللَّحمَ وَعَظمُهُ یُنبِتُ العَظمَ وَجِلدُهُ یُنبِتُ الجِلدَ وَمَعَ ذلِکَ فَإِنَّهُ یُسَخِّنُ الکُلیَتَینِ وَیُدَبِّغُ المِعدَةَ وَهُوَ أَمانٌ مِنَ البَواسیرِ وَالتَّقطیرِ وَیُقَوِّى السّاقَینِ وَیَقمَعُ عِرقَ الجُذامِ؛
از امام صادق علیه السلام درباره سنجد شنیدم که مى فرمودند: گوشت سنجد براى گوشت، هسته آن براى استخوان و پوست آن براى پوست مفید است و در عین حال کلیه ها را گرم، معده را ضدعفونى کرده و بازدارنده از بواسیر و تسلسل بول است. ساق پا را تقویت و جذام را از بدن ریشه کن مى کند.

مکارم الاخلاق، ص 176

حدیث (8) رسول اکرم صلى الله علیه و آله :

کُلُوا الثّومَ وَتَداوَوا بِهِ فَإِنَّ فیهِ شِفاءً مِن سَبعینَ داءً؛
بخورید سیر را و مداوا کنید با او، که هفتاد بیمارى را شفا مى دهد.

مکارم الاخلاق، ص 182

حدیث (9) امام على علیه السلام :

کُلُوا التَّمرَ فَإِنَّهُ فیهِ شِفاءٌ مِنَ الدواءِ؛
خرما بخورید که شفاى دردهاست.

مکارم الاخلاق، ص 168

حدیث (10) رسول اکرم صلى الله علیه و آله :

عَلَیکُم بِالزَّبیبِ فَإِنَّهُ یَکشِفُ المِرَّةَ وَیَذهَبُ بِالبَلغَمِ وَیَشُدُّ العَصَبَ وَیَذهَبَ بِالعیاءِ وَیُحَسِّنُ الخُلقَ وَیُطَیِّبُ النَّفسَ وَیَذهَبُ بِالغَمِّ؛
شما را سفارش مى کنم به خوردن مویز، زیرا صفرا را برطرف مى کند، بلغم را از بین مى برد، اعصاب را قوى، خستگى را دور،اخلاق را خوب مى کند، به روح آرامش مى بخشد و غم را مى برد.

خصال، ص 344

حدیث (11) امام صادق علیه‏السلام :

مَنْ اَکَلَ سَفَرجَلَةً عَلَى الرِّیقِ طابَ ماؤُهُ وَ حَسُنَ وَلَدُهُ ؛

هر کس ناشتا یک بِهْ بخورد ، نطفه‏اش پاکیزه مى‏شود و فرزندش نیکو مى‏گردد .

کافى ، ج 6، ص 357، ح 3

حدیث (12) پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

اَطْعِمُوا الْمَرأَةَ فى شَهْرِها الَّذى تَلِدُ فیهِ التَّمْرَ فَاِنَّ وَلَدَها یَکونُ حَلیما نَقیّا ؛

به زن، در ماهى که زایمان کرده ، خرما بدهید ، چرا که فرزند او بردبار و پاک مى‏شود.

مکارم الأخلاق ، ص 169

حدیث (13) پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

ما مِن اِمْرَاَةٍ حامِلَةٍ اَکَلَتِ الْبِطِّیخَ اِلاّ یَکونُ مَولودُها حَسَنَ الْوَجْهِ وَ الْخُلُقِ ؛

هیچ زن باردارى نیست که خربزه بخورد ، مگر این که فرزندش زیبا و خوش اخلاق مى‏گردد .

طب النبی صلى‏الله‏علیه‏و‏آله ، ص 10

حدیث (14) امام على علیه‏السلام :

کُلُوا التُّفّاحَ فَاِنَّهُ یَدْبَغُ المَعِدَةَ؛

سیب بخورید، چرا که معده را پاک مى‏کند.

کافى، ج 6، ص 357، ح 11

حدیث (15) امام صادق علیه‏السلام :

اَلْکُمَّثرى یَدْبَغُ الْمَعِدَةَ وَ یُقَوّیها، هُوَ وَ السَّفَرجَلُ سَواءٌ، وَ هُوَ عَلَى الشِّبَعِ اَ نْـفَعُ مِنْهُ عَلَى الرِّیقِ وَ مَنْ اَصابَهُ طَخاءٌ فَـلْیَأکُـلْهُ ـ یَعنى عَلَى الطَّعامِ ؛

گلابى، معده را پاک و تقویت مى‏کند و بِه هم مثل گلابى است. خوردنش روى غذا سودمندتر است تا ناشتا. هر کس احساس سنگینى مى‏کند، آن را روى غذا بخورد.

کافى، ج 6، ص 358، ح 2

حدیث (16) امام صادق علیه‏السلام :

کُلُوا الرُّمّانَ بِشَحْمِهِ، فَاِنَّهُ یَدْبَغُ الْمَعِدَةَ وَ یَزیدُ فِى الذِّهْنِ؛

انار را با پیه‏اش بخورید، چرا که معده را پاک مى‏کند و مایه رشد ذهن مى‏شود.

کافى، ج 6، ص 354، ح 12

حدیث (17) امام صادق علیه‏السلام :

اَکْلُ الباقِلّى یُمَخِّخُ السّاقَینِ وَ یَزیدُ فِى الدِّماغِ وَ یُوَلِّدُ الدَّمَ الطَّرىَّ؛

خوردن باقلا، مایه تقویت مغز استخوان‏هاى ساق پا مى‏شود، توان مغز را افزون مى‏سازد و خون تازه تولید مى‏کند.

کافى، ج 6، ص 344، ح 1

حدیث (18) پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

عَلَیْکُمْ بِالدُّبّاءِ فَاِنَّهُ یُذَکِّى الْعَقْلَ وَ یَزیدُ فِى الدِّماغِ؛

کدو بخورید، چرا که عقل را تیز و (کارآیى) مغز را زیاد مى‏کند.

بحارالأنوار، ج 63، ص 229، ح 18

حدیث (19) پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

 لِلاِمامِ الحُسَیْنِ علیه‏السلام : یا بُنَىَّ کُلِ الکَرَفْسَ، فَاِنَّها بَقْلَةُ الاَنْبیاءِ مَغفولٌ عَنْها وَ هُوَ طَعامُ الخَضِرِ وَ اِلْیاسَ وَ الْکَرَفْسُ یَفْتَحُ السُّدَدَ وَ یُذَکِّى الْقَلْبَ وَ یَرِثُ الْحِفْظَ وَ یَطْرُدُ الْجُنونَ وَ الْجُذامَ وَ البَرَصَ وَ الْجُبْنَ؛

پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله : فرزندم: کرفس بخور، چرا که کرفس سبزى پیامبران است، از آن غفلت شده، خوراک خضر و الیاس علیهماالسلام است. کرفس گرفتگى رگ‏ها را باز مى‏کند، دل را طراوت مى‏بخشد، حافظه را زیاد مى‏کند و دیوانگى، جذام، پیسى و ترس را دور مى‏کند.

الفردوس، ج 5، ص 370، ح 8468

حدیث (20) امام صادق علیه‏السلام :

اَطْعِمُوا الْمَبطونَ خُبزَ الاَْرُزِّ، فَما دَخَلَ جَوْفَ الْمَبطونِ شَىْ‏ءٌ اَنْفَعُ عَنْهُ، اَما اِنَّهُ یَدْبَغُ الْمَعِدَةَ وَ یَسُلُّ الدّاءَ سَلاًّ ؛

به کسى که دل درد (اسهال)، دارد نان برنجى بدهید، چرا که براى دل درد چیزى مفیدتر از آن نیست. بدانید که آن، معده را پاک و درد را کاملاً آرام مى‏کند.

کافى، ج 6، ص 305، ح 2

حدیث (21) امام على علیه‏السلام :

نِعْمَ الاِْدامُ اَلْخَلُّ یَکْسِرُ الْمِرَّةَ وَ یَطْفِئُ الصَّفْراءَ وَ یُحْیِى الْقَلْبَ؛

سرکه، خوب خورشتى است، زرداب را مى‏شکند، صفرا را فرو مى‏نشاند و قلب را زنده مى‏کند.

کافى، ج 6، ص 329، ح 7

حدیث (22) امام صادق علیه‏السلام :

اَلْبَصَلُ یَذْهَبُ بِالنَّصَبِ وَ یَشُدُّ الْعَصَبَ وَ یَزیدُ فِى الْخُطى وَ یَزیدُ فِى الْماءِ وَ یَذْهَبُ بِالحُمَّى؛

پیاز، خستگى را مى‏برد، اعصاب را قوى مى‏کند، قدم‏ها را چاپک و نیروى جنسى را زیاد مى‏کند و تب را مى‏برد.

کافى، ج 6، ص 374، ح 2

حدیث (23) امام صادق علیه‏السلام :

نِعْمَ الاِدامَ السَّمْنُ وَ اِنّى لاََکْرَهُهُ لِلشَّیْخِ؛

روغن حیوانى، خوب خورشتى است، ولى من آن را براى پیر، خوشایند نمى‏دانم.

الدعوات، ص 152، ح 408

حدیث (24) امام على علیه‏السلام :

اَکْلُ الْجَوزِ فى شِدَّةِ الحَرِّ یُهَیِّجُ الحَرَّ فِى الْجَوفِ وَ یُهَیِّجُ القُروحَ عَلَى الْجَسَدِ وَ اَکْلُهُ فِى الشِّتاءِ یُسَخِّنُ الکُلْیَتَیْنِ وَ یَدْفَعُ الْبَرْدَ ؛

خوردن گردو در گرماى شدید، حرارت بدن و زخم‏هاى تن را تحریک مى‏کند، امّا خوردن آن در زمستان، کلیه‏ها را گرم مى‏کند و سرما را دفع مى‏کند.

کافى، ج 6، ص 340، ح 1

حدیث (25) امام کاظم علیه‏السلام :

عَلَیْکَ بِاللِّفْتِ فَکُلهُ ـ یَعْنى اَلسَّلجَمَ ـ فَاِنَّهُ لَیْسَ مِنْ اَحَدٍ اِلاّ وَ لَهُ عِرْقٌ مِنَ الْجُذامِ، وَ اللِّفْتُ یُذیبُهُ؛

شلغم بخور، زیرا هیچ کس نیست که در او رگى از جذام نباشد، و شلغم این رگ را مى‏سوزاند.

کافى، ج 6 ، ص 372، ح 1

حدیث (26) امام على علیه‏السلام :

اِدَّهِنوا بِالزَّیْتِ وَ ائتَدِموا بِهِ، فَاِنَّهُ دُهْنَةُ الاَْخْیارِ و اِدامُ الْمُصْطَـفَینَ، مُسِحَتْ بِالْقُدْسِ مَرَّتَینِ، بورِکَتْ مُقْبِلَةً وَ بورِکَتْ مُدْبِرَةً، لا یَضُرُّ مَعَها داءٌ؛

 امام على علیه‏السلام : با روغن زیتون، بدن را چرب کنید و با آن خورش درست کنید، چرا که روغن زیتون، روغن نیکان و خورشِ برگزیدگان است، دوبار به آن تقدس داده شده و در آن، چه در آغاز فصلش و چه در پایان آن، برکت نهاده شده است و با وجود آن، هیچ بیمارى‏اى زیان نمیرساند.

کافى، ج 6، ص 331، ح 4

حدیث (27) پیامبر صلى‏الله‏علیه‏و‏آله :

مَنْ تَرَکَ اللَّحْمَ اَرْبَعینَ صَباحا ساءَ خُلُقُهُ. مَنْ اَکَلَ اللَّحْمَ اَرْبَعینَ صَباحا، قَسا قَلْبُهُ؛

هر کس چهل روز گوشت نخورد، بد اخلاق مى‏شود. هر کس چهل روز گوشت بخورد، سنگ‏دل مى‏شود.

طب النبى، ص 5

حدیث (28) امام صادق علیه‏السلام :

سُئِلَ اَبو عَبْدِاللّه‏ِ علیه‏السلام عَنِ الکُرّاثِ، فَقالَ: کُلْهُ، فَاِنَّ فیهِ اَرْبَعَ خِصالٍ: یُطَیِّبُ النَّکْهَةَ وَ یَطْرُدُ الرِّیاحَ وَ یَقْطَعُ البَواسیرَ وَ هُوَ اَمانٌ مِنَ الْجُذامِ لِمَنْ اَدْمَنَ عَلَیْهِ؛

از امام صادق علیه‏السلام درباره تره پرسیدند، فرمودند: آن را بخورید، چرا که در آن، چهار ویژگى است: دهان را خوشبو مى‏کند، بادها را از بدن مى‏برد، بواسیر را ریشه کن مى‏کند، و براى کسى که پیوسته بخورد، مایه ایمنى از جذام است.

کافى، ج 6، ص 365، ح 4

حدیث (29) امام رضا علیه‏السلام :

کَثْرَةُ اَکْلِ الْبَیْضِ وَ اِدْمانُهُ یورِثُ الطُّحالَ وَ ریاحا فى رَأسِ الْمَعِدَةِ وَ الاِْمْتِلاءُ مِنَ الْبَیْضِ الْمَسْلوقِ یورِثُ الرَّبوَ وَ الاِْبْتِهارَ؛

زیاد خوردن تخم مرغ و معتاد شدن به آن، بیمارى ورم طحال میآورد و ایجاد کننده بادهایى در سرِ معده است و زیاد خوردن تخم‏ مرغ آب پز، نفَس تنگى و نفَس بریدگى مى‏آورد.

بحارالأنوار، ج 59، ص 321

حدیث (30) امام رضا علیه‏السلام :

یَنْبَغى اَنْ تَحْذَرَ... اَنْ تَجْمَعَ فى جَوفِکَ الْبَیضَ وَ السَّمَکَ فى حالٍ واحِدَةٍ، فَاِنَّهااِذَا اجْتَمَعا وَلَّدا القُولَنْجَ و ریاحَ الْبَواسیرِ، وَ وَجَعَ الاَْضْراسِ؛

بپرهیز از این که... تخم ‏مرغ و ماهى را هم‏زمان بِخورى، چرا که هرگاه این دو با یکدیگر خورده شوند، قولنج، باد بواسیر و دندان درد مى‏آورند.

حیاة الامام الرضا، ج 1، ص 222

 برگرفته از سایت شهید آوینی

برچسب‌ها: احادیث موضوعی